Ferrimagnetismo

Fisikan, material ferrimagnetikoa aurkako momentu magnetikoko atomoak dituen materiala da, antiferromagnetismoan bezala; hala ere, ferrimagnetismoan momentuak ezberdinak dira eta ondorioz berezko magnetitzazioa mantentzen da.^[1] Hau populazioa  material edo ioi  ezberdinez osatuta dagoenean ematen da (Adibidez,  Fe²⁺ eta Fe³⁺).                

Ferrimagnetismoa ferritetan eta granate magnetikoetan ikus daiteke. Halaber, substantzia magnetiko zaharrena, magnetita (burdina (II,III) oxidoa; Fe₃O₄), ferrimagnetikoa da. Hau ferromagnetiko moduan klasifikatu zen hasiera batean, Néel-en ferrimagnetismoaren eta antiferromagnetismoaren aurkikuntza arte, 1948-an.^[2]

Ezagututako material ferrimagnetikoen artean itrio burdin granatea (YIG), burdin oxidoaz beste elementu batzuekin (adibidez, aluminioa, kobaltoa, nikela, manganesoa eta zinka) osatuta dauden ferrita kubikoak eta ferrita hexagonalak (adibidez,  PbFe₁₂O₁₉ and BaFe₁₂O₁₉ eta pirrotita, Fe_1−xS ) ere aurki daitezke.^[3]

1. ↑ Spaldin, Nicola A.. «Ferrimagnetism» Magnetic Materials (Cambridge University Press): 113–129. ISBN 978-0-511-78159-9. (Noiz kontsultatua: 2019-12-09).
2. ↑ Néel, M. Louis. (1948). «Propriétés magnétiques des ferrites ; ferrimagnétisme et antiferromagnétisme» Annales de Physique 12 (3): 137–198.  doi:10.1051/anphys/194812030137. ISSN 0003-4169. (Noiz kontsultatua: 2019-12-09).
3. ↑ «Wiley Survival Guides in Engineering and Science» Fiber Optic Essentials (John Wiley & Sons, Inc.): 243–243. 2007-01-03 ISBN 978-0-470-15256-0. (Noiz kontsultatua: 2019-12-09).